جا خالی دادن در ایای دو

کداچی پنجم

و تو چه می دانی که جوجوتسو چیست؟

جوجوتسو (در ایران جوجیتسو) شاخه از هنرهای دفاع شخصی است که در گذشته به صورت گسترده ای توسط سامورایی ها تعلیم داده می شد. جوجوتسو شاخه ها و زیرشاخه های گوناگون و متنوعی دارد که هدف همگی آنها یک چیز است : دفاع در برابر مهاجم در زمانی که سامورایی شمشیر خود را از دست داده باشد. نمونه های مدرن جوجوستو را می توانید در جودو و آیکیدوی امروزی ببینید. فیلم کوتاه زیر قطهه ای از شاهکار سینمایی کورساوا به نام ریش قرمز است. ببینید و لذت ببرید.

اهمیت وضعیت دستها در ایای دو

یک مقاله ی قدیمی درباره ی ایای دو که در حدود 18 سال پیش ترجمه کردم.

ایای دو

مبحث شمشیرزنی ژاپنی دارای دو کلید واژه ی اساسی است: ایای و کن.

ایای مربوط است به شمشیر زمانی که هنوز از غلاف بیرون نیامده است. ژاپنی ها قرنها وقت صرف کرده اند تا تکنیکهای بیرون کشیدن شمشیر را از غلاف تکمیل کنند. تصور کنید که در یک کوچه ی باریک قرار دارید. چگونه باید شمشیر بلند خود را از غلاف بیرون بکشید تا به دیواره های کوچه برخورد نکند؟ یا در مکانی با سقف کوتاه چگونه باید شمشیر را بیرون کشید که به سقف نخورد؟ مکاتب مختلف شمشیرزنی ژاپنی برای تمامی مواردی چون وضعیت نشسته، وضعیت به زانو، حالتهای مختلف ایستادن و راه رفتن و موقعیتهایی چون دو مثال بالا چاره ای اندیشیده اند و روشهایی برای بیرون کشیدن شمشیر ابداع کرده اند. اما اوج هنر بیرون کشیدن شمشیر برای ژاپنی ها در این است که همراه و همزمان با بیرون کشیدن شمشیر دست کم بتوانند ضربه ای کاری و موثر بر حریف خود وارد کنند. به همین منظور سامورایی ها، بر خلاف شمشیرزنان غربی، شمشیر خود را با تیغه ی رو به بالا در غلاف حمل می کنند. این تغییر به ظاهر کوچک به آنها این فرصت را می دهد تا با بیرون کشیدن شمشیر حرکت دست خود را ادامه داده و برشی بر بدن حریف وارد کنند. برای اینکه درک بهتری از وضعیت پیدا کنید برشی کوتاه از فیلم سانجورو را برایتان انتخاب کرده ام. با هم ببینیم: