فایتر
فقط یه فایتر میتونه دنیای یه فایتر دیگه رو درک کنه
فایتر
فقط یه فایتر میتونه دنیای یه فایتر دیگه رو درک کنهدرباره من
از کتاب خواندن خیلی لذت می برم و از فیلم دیدن... همین و بس
ادامه...
کاتاگروما
کاتاگروما رو می گویند که خود شخص جیگورو کانو ابداع کرد. البته این تکنیک همان فن یک دست یک پای کشتی خودمان است.
سومی اوتوشی در آیکیدو و جودو
فلسفه تائو در هنرهای رزمی
لائوتزو
برای روشن شدن ذهن خوانندگان در مورد ارتباط هنرهای رزمی با بنیانهای فلسفی تائوئیسم، ناگزیر از سفری کوتاه در تاریخ چین هستیم.
چینی ها اساطیر خود را جزئی از تاریخ می دانند و بدانها معتقدند. لائوتزو (لائودان و لائو زی نیز نامیده می شود) به معنی استاد پیر، معاصر کنفوسیوس و بزرگتر از حکیم باستانی چین بوده است. لائوتزو در اواخر دوره تاریخی بهار و پاییز (772ق.م تا 481 ق.م) می زیسته است. بنابر افسانه ها، وی بایگان دربار امیرنشین لو بوده است. در این دوره جنگ و اغتشاش سراسر قلمرو امپراطوری بزرگ جو (1122 ق.م تا 256 ق.م) را در برگرفته بود تا حدی که دوره تاریخی بعد از دوره بهار و پاییز را دوره دولتهای جنگجو (480 ق.م تا 221 ق.م) نامیده اند. در افسانه ها آمده است که وقتی لائوتزو در پایان عمر، شهر را برای رفتن به جایی که مناسب مرگش باشد ترک می کرد، به دروازه غربی ایالت رفت. نگهبان دروازه که از مریدان وی بود ومی دانست که این سفر، سفر پایانی استاد است به وی اجازه خروج از دروازه را نداد و خروج وی را مشروط به گرفتن یک یادگاری از استاد پیرش کرد. استاد پیر برای مریدش کتاب کوتاهی نگاشت که عقاید فلسفی خود و آیین صحیح زندگانی را به طور خلاصه و موجز در آن شرح می داد. بعد از نوشتن این کتاب ،که می توان آن را در زمره کتاب مقدس چینیان قرارداد، لائوتزو به غرب رفت و دیگر از وی نشانی به دست نیامد.
این کتاب که "تائو ته جینگ" یا کتاب "تائو" و "ته" نامیده می شود، از 81 بخش کوتاه شعرگونه تشکیل یافته است. برخی از تاریخدانان معتقدند که این کتاب در حقیقت در زمان امپراطوری هان (206 ق.م تا 22م) ،که آیین تائو دین رسمی کشور شده بود، به دست چند تن از فیلسوفان تائوئیست نوشته شده است. برخی نیز آن را جمع آوری شده توسط شاگردان وی در زمان دولتهای جنگجو می دانند. به هرحال، چه این کتاب توسط شخص وی نگاشته شده باشد یا شاگردان و رهروانش، اصول فلسفی این کتاب در بردارنده اصول فلسفی تائوئیسم است.
کلمه تائو به زبان چینی به معنای راه است. این کلمه پس از ورود به ژاپن تبدیل به واژه "دو" شد که به صورت پسوند در انتهای نام هنرهای رزمی ژاپنی مانند جودو، آیکیدو، کندو و کاراته دو قرار می گیرد. تائو چیزی نیست که قابل بررسی، اندازه گیری و دارای شکل و رنگ و بو مزه باشد ولی در همه جا حاضر است و تمام طبیعت خود را با وی هماهنگ می نمایند. لائو تزو تمام بدبختی بشر و اغتشاش در حکومت را زائیده روگردانی مردم و زمامداران از تائو و پرداختن آنان به تمدن تصنعی و غیر طبیعی می دانست. به اعتقاد وی تنها راه سعادت مردم بازگشت به تائو و هماهنگی با طبیعت است. هماهنگی با طبیعت در سایه تفکر درباره آن و کشف اسرار و قوانینش به وجود می آید. در بینش استاد پیر، آنکه به هماهنگی کامل با تائو برسد، جاودان خواهدگشت.
اصل وحدت اضداد
"بازگشت است حرکت تائو." این جمله بیان یکی از قوانین طبیعت از دیدگاه تائوئیستها است. لائو تزو معتقد است که هر نمودی ضد خود را در دل دارد و هر کمیتی پس از رسیدن به حداکثر خود، در جهت معکوس بازمی گردد. این دو قطب متضاد "یین" و یانگ"(روشنایی) نام دارند. روز به اوج خود می رسد شب را در دل می پرورد و شب که به اوج خود می رسد روز را. تابستان سردی زمستان را در خود دارد و زمستان گرمی تابستان را.
نشانواره "تای چیت یو
"بلا برکت را زیاد می کند و برکت زمینه بلا است."
این مطلب را نشانواره "تای چیت یو" ،که در نشانهای هنرهای رزمی مختلف به کار می رود، به خوبی نشان می دهد.
بنابر این ، هیچ گاه انسان در رسیدن به چیزی نباید زیاده روی کند، چون اگر چیزی را محکم تر بگیرد، زودتر آن را از دست می دهد. "چسبیدن به چیزها و به آنها غره بودن همانقدر بد است که نداشتن آنها." لائوتزو بهترین رفتار انسان را اعتدال در همه کارها می داند.
اصل غلبه نرمی بر سختی
از دیگر مسائلی که استاد پیر مطرح کرده نرمش پذیری در برابر سختی هاست. لائوتزو از مقایسه آبی که با نرمی در دل سنگهای کوهستان رخنه می کند اعتقاد دارد که در برابر سختی ها، انسان نباید به سختی واکنش نشان دهد، چرا که این راه جز شکست حاصلی ندارد. در زندگی با نرمی می توان مشکلات را دور زد و بر آنها فائق شد. "هیچ چیز در جهان خم پذیرتر و نرم تر از آب نیست ولی سخت ترین چیزها نیز نمی توانند بر آن چیره شوند. " همین اصل است که اساتید رزمی در هنرهای رزمی نرم آن را برای غلبه بر حریف به کار می برند.
در هنرهای رزمی سخت (مانند نان چوان کونگ فو) شما باید برای مقابله با نیروی 100 کیلوگرمی حریف به همان مقدار نیرو صرف کنید. ولی اساتید هنرهای نرم ،که گاه هنرهای درونی نیز نامیده می شوند، معتقدند که در برابر نیرویی با 100 کیلوگرم، فقط باید 10 کیلوگرم نیرو به کار گرفت. این مقدار نیروی اندک باید صرف تغییر جهت دادن به نیروی حریف برای غلبه بر وی و یا برهم زدن تعادل مهاجم شود.
"در کار سپاهی گری گفته اند:
نخست به دیگران نمی تازم به گستاخی
بلکه چون به من حمله آرند دست به کار می شوم.
حتی یک بند انگشت هم پیش نمی روم اما یک به دست پا پس می کشم."
تائو ته جینگ دفتر 69
پس نرمش پذیری مدافع، می تواند وی را در برابر حریف قوی تر ، به پیروزی رساند.
"آدمی تا زنده است
تنش نرم است و سست.
از پس مرگ
سخت باشد و سفت.
علفها ودرختان تا می رویند
نازک اند و شکننده
از پس مرگ
خشک باشند و پوسیده.
پس سخت به مرگ نزدیک است و نرم به زندگانی.
سپاه چون انعطاف ناپذیر باشد جنگ را ببازد.
تخته که خشک شود ، می شکند.
محکم و سفت در زیر می ماند و نرم و ملایم در بالا."
تائو ته جینگ دفتر 76
اگر یک استاد هنرهای نرم را به سمت عقب هل بدهید، وی به جای هل دادن شما و مخالفت با نیرویی که به بر بدنش وارد شده است، در جهت نیروی شما به نرمی به پشت می خوابد.
این لحظه به یقین لحظه پیروزی شما نیست، چرا که وی پایش را بر شکم شما قرارداده و با نگهداشتن دستانتان، شما را به پشت خود پرتاب خواهد کرد.
تکنیک پرتابی توموئه ناگه که با کمک گرفتن از نیروی حریف (سمت راست) انجام می شود.
چی؛ کی
ازدیگر مسائل مهم فلسفه تائوئیسم و دیگر روشهای فکری چینی، مفهوم "انرژی کیهانی" یا "چی" است. چی به معنای گاز، هوا، نیروی درونی و یا اراده به کار رفته است. واژه چی در زبان ژاپنی "کی" تلفظ می شود که در ترکیب واژه های "کیایی" (فریادهایی که به هنگام مبارزه کشیده می شود) یا آیکیدو شنیده می شود.
چی خوشنویسی شده با حروف چینی
در حالت طبیعی بین نیروهای یین و یانگ تعادلی وجود دارد که این تعادل در حقیقت توسط جریان چی بین دو نیروی یین و یانگ برقرار می ماند. این اصل، پایه طب سوزنی چینی است. پزشکان سنتی اعتقاد دارند که بین اعضای یین و یانگ در درون بدن انسان، کانالها و مجاری انرژی وجود دارد که چی یا انرژی کیهانی از طریق این مجاری بین اعضای مختلف حرکت می کند. اگر یک یا چند مجرا گرفته شود جریان طبیعی انرژی متوقف می شود و در نتیجه یک یا چند عضو بدن انسان دارای درد و ناراحتی خواهند شد. سوزنهایی که به بدن بیمار فرو می رود برای گشودن این کانالهای مسدود شده بکار می رود.
مفهوم چی در هنرهای رزمی مخصوصا هنرهای رزمی نرم جایگاه ویژه ای دارد. چی نیروی حیاتی فرد است که وی را زنده نگه می دارد. پس، از دست دادن آن به معنی مرگ است. فرد باید چی را به وسیله تنفس صحیح در بدن خود ذخیره و متمرکز نماید و در مواقع لزوم با تمرکز دادن آن در پا یا دست ضربات مهلک و کشنده را به حریف وارد سازد. اساتیدی که از نیروی چی استفاده می کنند به هیچ وجه ضربات خود را خشم اجرا نمی کنند.
در سبکهای سخت رزمی ، تنفس غالبا از ناحیه بالای قفسه سینه انجام می شود. از دید استاد هنرهای رزمی این شیوه تنفس باعث می شود که انرژی چی در ناحیه بالای بدن ذخیره شود و تعادل شخص ناپایدار گردد. در ضمن، انرژی به دست آمده این روش تنفسی، به زودی به پایان می رسد و فرد با یک مبازه کوتاه از انرژی تهی خواهد شد.
در هنرهای رزمی نرم، تنفس صحیح باید از ناحیه ای در حدود 7 سانتیمتر زیر ناف ،جایی که آن را تان تین می نامند، انجام شود. این شیوه تنفس ، چی را در پایین تنه متمرکز کرده و تعادل و استحکام مبارز را در هنگام اجرای حرکات و جابجایی افزایش می دهد. انرژی که از این راه به دست می آید تا مدتها می تواند توسط مبارز استفاده گردد. در هنگام اجرای این تنفس باید عضلات آزاد و رها بوده و از انقباض بی مورد آنها پرهیز شود.
مشخص ترین سبکی که از نیروی چی دراجرای ضربات بهره می گیرد سبک "تای چی چوان" است. سبکهای دیگری که بر اساس اصول تائوئیسم شکل گرفته اند عبارتند از : "هسینگ آی چوان"، "پاکوآ چوان"، "توئی شو" از سبکهای چینی؛ سبکهای "گوجوریو کاراته"، "آشی هارا کاراته" و "انشین کاراته" از روشهای اوکیناوایی و سبکهای مختلف "جوجوتسو"،"جودو" و "آیکیدو" از سبکهای ژاپنی.
البته ممکن است که در این سبکها از تکنیکهای روشهای سخت نیز استفاده شود، همانطور که به مرور زمان بعضی تکنیکهای هنرهای رزمی نرم در روشهای سخت مورد استفاده قرار گرفته اند. با این وجود ، سبکهای نام برده بر اساس اصل غلبه نرمی بر سختی شکل گرفته اند و همه ریشه فلسفی مشترکی دارند. هرچند که در ظاهر دارای تکنیکها و فنونی کاملا متفاوت می باشند. بررسی محتوای فنی و تاریخچه این سبکها خود مجال دیگری رامی طلبد.
آیین تائوئیسم پس از سلسله هان به روشهای کیمیاگری سری ،برای رسیدن به جاودانگی، روی آورد و اندک اندک از هدف اصلی خود که همانا زندگی بر اساس طبیعت بود فاصله گرفت ولی تأثیر خود را بر روی چین و خصوصا هنرهای رزمی تا به امروز حفظ کرده است.
رضاکیانی موحد
این مقاله در ماهنامه هنرهای رزمی شماره 50 فروردین 83منتشرشد.
اوچی ماتا سوگاشی
اوچی ماتا گایش
یکی از بدلهای اصلی اوچی ماتا. این تکنیک کاملا فلسفه ی جودو را به نمایش می گذارد: استفاده از نیروی حریف برای برهم زدن تعادل او.